Op een dag besluit je in de kelder een drankje te maken om je beter te voelen. De ingrediĆ«nten voor dit drankje haal je uit de achtertuin. De eerste brouwsels smaken niet. Je test nieuwe recepten en na veel proberen blijkt door een extra ingrediĆ«nt dat het drankje goed smaakt en je er lekker bij voelt. Tijdens een bezoek door vrienden merken ze op dat je altijd zo opgewekt bent. “Wat is je geheim?” vraagt een vriendin. Je loopt naar de voorraadkast, opent de deur alsof het een kluis is en haalt een geheimzinnig flesje tevoorschijn. “Hier, een drankje met medicinale effecten: het helpt echt, je mag het hebben.”
Enkele maanden later is hetzelfde gezelschap op bezoek. Nogmaals wordt er gevraagd naar het drankje, want het heeft positieve effecten. Uit de voorraadkast haal je nu twee flesjes en zegt erbij: “Om uit te delen aan vriend of vriendin.”
Op een dag zegt je zoon: “Is het een idee om dat drankje in de verkoop te doen?” De zoon denkt dat het drankje een succes zou kunnen zijn. Hij besluit met veel financieel risico een grote advertentie te plaatsen op sociale media. De prijs van deze grote advertentie staat in geen verhouding tot de kostprijs van het drankje. De grote advertentie heeft de opmaak van een nieuwsbericht: “De hoopgevende behandeling voor alle vrouwenklachten.” (Fox, 1997, 17)
Het wordt een succes, zo groot, dat op een dag sociale media besluiten biografische berichten te plaatsen over jou en hoe jij zo succesvol bent geworden als ondernemer en influencer op sociale media met je drankje: het succes wordt daarom nog succesvoller. En de sociale media laten dit succes niet onopgemerkt voorbijgaan. Dat je onder de aandacht staat van sociale media, wordt door de sociale media aan iedereen duidelijk gemaakt. Succes genereert zijn eigen nieuws: sociale media over het succes van sociale media. Bestaande contracten verbonden met je succes worden meer waard.
Overal verschijnt je gezicht. Gebruikers worden aangemoedigd om te reageren en zijn op zoek naar antwoorden op de meest persoonlijke vragen. Deze reacties worden gepresenteerd als aanprijzingen: je trekt je het leed van anderen aan en biedt ze een oplossing.
Er wordt een liedje over je gemaakt (Fox, 1997, 18):
So we sing, we sing, we sing to Lydia Pinkham
And her love for the human race.
She makes her Vegetable Compound
And the papers publish her face.
Lydia E. Pinkham leefde van 1819 tot 1883 en was de uitvinder van Lydia E. Pinkham’s Vegetable Compound. Dit drankje wordt tegenwoordig verkocht als Lydia’s Secret. De naam Lydia Pinkham wordt nog steeds geassocieerd met een feministische strijd voor betere medicijnen tegen gezondheidsklachten van vrouwen. Haar betrouwbare en onbezorgde gezicht geeft aan hoe marketing werkt.
Vervang in het bovenstaande sociale media door kranten: je leest het verhaal van Lydia E. Pinkham, het succes van haar Vegetable Compound, dat volgens het oorspronkelijk recept 18% alcohol bevat en je daarom een onbezorgd gevoel geeft. Het betrouwbare gezicht van Lydia Pinkham is waarheid en leugen: de medicinale werking van het drankje is niet bewezen.
BRON:
Fox, S. (1997). The Mirror Makers: a history of American advertising and its creators. Chicago: University of Illinois Press.
(Origineel werk gepubliceerd in 1984)